To be or not to be...to do or not to do...to feel or not to feel. Word een kapitein van je eigen schip en bepaal zelf je koers

"To be or not to be, that's the question". Inderdaad. Ben je als werkzoekende 'anders' (lees: minder dan) een 'werkhebbende'? Dacht het van niet!! Alhoewel je je soms wel minderwaardig kunt gaan voelen of door je omgeving (lees: maatschappij) laat aanpraten. Als je telkens een afwijzing krijgt op je sollicitatiebrief- of gesprek (voor de 'gelukkigen' onder 'ons' werkzoekenden die al een uitnodiging ontvangen om op gesprek te mogen komen) kun je wel gaan twijfelen aan jezelf en je minder(waardig) gaan voelen. "Dames en heren, een advies! Trek het je niet persoonlijk aan als je (weer) een afwijzing krijgt op je sollicitatiebrief of er geen tweede gesprek volgt". De personen die jou afwijzen, kennen jou namelijk niet persoonlijk.

Ik hoor jullie denken "Ja ja, gemakkelijk gezegd dan gedaan. Wie ben jij om dit te bepalen. Jij hebt er zeker geen last van". Het is inderdaad niet gemakkelijk om een afwijzing niet persoonlijk aan te trekken. Dat beweer ik ook niet. De ene keer kun je een afwijzing makkelijker langs je af laten glijden dan de andere keer. Dat is natuurlijk (lees: menselijk), je bent toch geen robot. En ja, ook ik twijfel weleens aan mezelf als ik weer niet word uitgenodigd of niet eens een reactie krijg op mijn sollicitatiebrief. Aan de andere kant, wil je bij een bedrijf werken die niet eens de moeite neemt om een ontvangstbevestiging te sturen en/of je beloven dat je dezelfde week nog wat zult horen en dit niet nakomen (en dat twee keer in drie weken)? Dacht het dus van niet! Maar hoe frustrerend is het als je geen reactie krijgt op je sollicitatie! Je steekt er behoorlijk wat tijd en energie in om een mooie sollicitatiebrief en onderscheidend cv te maken en dan .......na 4 weken heb je nog niets gehoord. Na circa 6 weken hoor je dan eindelijk dat je niet de kandidaat bent waarnaar ze zoeken. Die conclusie had je inmiddels zelf ook wel getrokken! En dan mag ik nog van geluk spreken!! Sommige collega werkzoekenden horen helemaal niets. Frustratie alom.

Weer een advies: "Blijf niet te lang in de frustratie hangen". Je schiet er namelijk niets mee op, het kost je alleen maar energie die je hard nodig hebt. Natuurlijk mag je je gefrustreerd, boos en verdrietig voelen. Die gevoelens horen erbij en mogen ook gezien (lees: gevoeld) worden. Geef ze aandacht en laat ze dan los zodat nieuwe ideeën en inzichten kunnen ontstaan. Jij bent namelijk de stuurman (kapitein) van je eigen schip. Zeer waarschijnlijk heb je weleens van het spreekwoord "de beste stuurlui staan aan wal' gehoord. Wij (lees: de werkzoekenden) staan op een schip die afvaart naar....... een onbekende toekomst vol nieuwe mogelijkheden. De ene keer ben je misschien een kapitein op een klein bootje, de andere keer wellicht wel van een tanker. Het maakt niet uit op welk schip je jouw reis maakt. Feit is dat jij de kapitein van je eigen schip bent! Ik ben liever een kapitein van een klein schip dan dat ik een stuurman ben die aan wal staat. De ene keer is je reis misschien kabbelend, de andere keer stormt het misschien zo hard dat je bijna overboord valt. Toch blijf je telkens overeind staan omdat je je doel wilt en gaat bereiken........ je toekomst vol nieuwe mogelijkheden. Geniet ondertussen ook van de reis onderweg! :)