Vanuit vaagheid ontstaat duidelijkheid. Welke rol is hierin voor jezelf weggelegd?

Tijdens het schrijven van mijn vorige bericht kwam de titel van dit bericht al in me op. De inhoud heeft echter wat langer op zich laten wachten. Tot op vandaag was deze behoorlijk vaag voor mij. Ik had wel zinnen in mijn hoofd, maar ik kreeg deze maar niet op papier. De inhoud wilde zich nog even niet aan mij bekend maken; de tijd hiervoor was nog niet rijp genoeg. Door het echter de tijd te geven/te gunnen, kon het zich verder ontwikkelen in mijn hoofd én in mijn hart. En vandaag is het dan zover; vandaag is de tijd wél rijp. Het is mij nu duidelijk waarover ik het in dit bericht ga hebben.

Als werkzoekende krijg je zeer regelmatig te maken met de term VAAGHEID. Heb je recht op een WW-uitkering? Zo ja, wanneer ontvang je je eerste uitkering? Hoe lang gaat het duren voordat je een nieuwe baan hebt gevonden? Blijf je doen wat je altijd al deed of durf je uit je comfort zone te stappen en ga je iets totaal anders doen? Wanneer krijg je een reactie op je sollicitatie(brief)? Krijg je wel een reactie op je sollicitatie? Tegenwoordig is dit namelijk niet meer vanzelfsprekend. Als je dan al een reactie krijgt op je sollicitatie en dit is een afwijzing, dan is het meestal een standaard (lees: vage) afwijzing waaraan je niets hebt. Aan de ene kant ben je dan toch blij, omdat je een reactie op je sollicitatie hebt ontvangen. Aan de andere kant baal je misschien ook, omdat je niets hebt aan een standaard afwijzing. Je kunt hier niet iets van leren, het zegt namelijk niets over jouw persoonlijk. Je kunt nu kiezen:
* blijven klagen over het feit dat de afwijzingen die je krijgt vaak standaard afwijzingen zijn;
* zelf verantwoordelijkheid nemen/duidelijkheid voor jezelf creëren! Dit doe je door te bellen of te mailen en te vragen naar een duidelijke reden van afwijzing, zodat je hiervan kunt leren. Dit kun je niét alleen in de gevallen doen dat je wel al op sollicitatiegesprek bent geweest, maar er geen vervolggesprek volgt. Ook in de gevallen dat je niet bent uitgenodigd voor een gesprek kun je dit doen.

Onlangs was ik de 'gelukkige' en ontving ik een standaard afwijzing. Ik had mijn cv naar een uitzendbureau gestuurd. Na een week ontving ik de volgende reactie: “Graag zeggen wij u hartelijk dank voor de door u getoonde belangstelling voor de door ons te organiseren “speeddate voor secretaresses”op 18 juli a.s.. Vanwege de vele reacties heeft een eerste selectie op basis van de CV’s plaatsgevonden en hebben wij besloten de procedure met andere kandidaten voort te zetten. Wel houden wij uw CV graag in ons bestand: mocht zich een passende vacature aandienen dan zullen wij u contact met u opnemen.Wij wensen u veel succes met eventuele andere sollicitaties.”
Dit antwoord was voor mij nietszeggend. Ik reageerde hierop als volgt: “Op basis waarvan hebben jullie besloten de procedure niet met mij te vervolgen? Waar hebben jullie in de cv's naar gekeken dat jullie besloten hebben om mij niet uit te nodigen voor de speeddate? Daar ben ik zeer benieuwd naar en kan ik ook weer van leren.” 
Als antwoord kreeg ik de reactie: “We hebben een keuze moeten maken en op basis van de gestelde eisen besloten dat andere kandidaten momenteel beter aansluiten. Helaas kunnen we niet concreet aangeven waarom je nu niet volledig aansluit.Dit is een combinatie van ervaring, persoonlijk eigenschappen en beschikbaarheid. Zoals we hebben aangegeven, houden we je cv in ons bestand.”
Weer geen duidelijk antwoord voor mij. Mijn reactie hierop was : “Jammer dat je geen concreet antwoord op mijn vraag kunt geven. Aan welke eisen er voldaan moet worden om in aanmerking te komen, geef je niet aan. Als ik dit weet, heb ik meer 'vrede' met je antwoord, nu niet. Haal mijn cv maar uit jullie bestand. Ik zie het niet zitten om met jullie in zee te gaan, als jullie niet eens een concreet antwoord op mijn vraag kunnen geven. Jouw antwoord van "Dit is een combinatie van ervaring, persoonlijke eigenschappen en beschikbaarheid" is veel te vaag voor mij en qua beschikbaarheid gaat die ook niet op want ik ben per direct beschikbaar. Ik wens jullie veel succes toe met de overige kandidaten.”
Hierop werd als volgt gereageerd: “Wat vervelend dat je er zo’n gevoel aan hebt overgehouden en dat je niet in ons bestand wil staan. Voor jou beeldvorming hebben wij meer dan 80 reacties gehad en hebben wij ook keuze moeten maken op basis van ons gevoel. En in dit geval sprak je cv ons minder aan dan andere cv’s. Dit had ook te maken met de manier waarop je jezelf presenteert in je cv. Voor sommige bedrijven zou dit wellicht zeer goed aansluiten maar bij ons sprak het minder aan. Hopelijk heb je met dit antwoord meer ‘vrede’. We zullen je gegevens uit ons bestand halen. Veel succes met andere sollicitaties.”

Duidelijkheid alom! Het duurde even, maar dan heb je ook wat! Gewoon door blijven vragen totdat je een antwoord krijgt waaraan je iets hebt, wat duidelijkheid voor je verschaft.
(Waarom zij mijn cv wel in hun bestand willen houden, terwijl mijn wijze van presenteren hen niet zo aanspreek, is mij niet duidelijk. Maar dat even terzijde ☺.)
De volgende keer pak ik het toch even iets anders aan. Ten eerste reageer ik niet meer meteen, maar laat ik mijn emoties even zakken. Uit mijn reactie kun je mijn frustratie zeer waarschijnlijk wel lezen. Ten tweede benoem ik de volgende keer wat mijn emotie is, zodat ik het loskoppel van de inhoud. Op de derde plaats neem ik in het vervolg telefonisch contact op in plaats van via de mail te reageren.

Soms duurt het even voordat je duidelijkheid over iets krijgt. In sommige gevallen kun je het tempo hiervan (enigszins) zelf bepalen door zelf actie te ondernemen. (zie bovenstaand voorbeeld) In andere gevallen moet je het even de tijd geven/gunnen, zodat het vanzelf duidelijk(er) voor je wordt. In mijn geval geldt dit niet alleen voor het schrijven van dit bericht, maar is het ook van toepassing op het vinden van dé baan die bij me past. In ieder geval weet ik diep van binnen dat ik voor groepen ga spreken. De natuur gaat hierin een grote rol spelen. Dat is mij ook al duidelijk. Alleen de vorm en hoe ik het precies moet aanpakken, is mij nog niet duidelijk. Ik zeg maar zo: "Keulen en Aken zijn ook niet op één dag gebouwd". Als is dat soms makkelijker gezegd dan daadwerkelijk gedacht! Soms duurt het even voordat de tijd rijp is. Geduld hebben en vertrouwen blijven houden! En zelf natuurlijk actie blijven ondernemen, zoals contact opnemen met mensen die al spreken voor groepen of jezelf opgeven om voor een groep te gaan spreken. Zo ga ik a.s. maandag bij de Walk&Talk kort spreken over "Mijn droom is". Het spreken voor groepen is met deze stap in gang gezet. ☺