vrijdag 17 april 2015

Crockett en Tubbs

Wie kent Sonny Crockett en Ricardo Tubbs nog? Twee stoere politieagenten uit de politieserie Miami Vice. Ik was een jaar of 10, 11 jaar toen Veronica in de jaren 80 van de vorige eeuw begon met het uitzenden van deze politieserie. Ik vond het een coole serie en mocht ik er van mijn ouders gewoon naar kijken, voor zover ik me dit nog kan herinneren. Een voormalige klasgenootje van de lagere school vond Sonny Crockett, alias Don Johnson helemaal te gek. Ze had allerlei foto’s van hem in haar agenda geplakt en volgens mij had ze ook posters van hem op haar kamer hangen. Nee, die “kalverliefde” op Don Johnson of Philip Michael Thomas (Ricardo Tubbs) heb ik nooit gehad. Duran Duran vond ik in die tijd wel stoer.

Sinds een aantal maanden hebben wij onze eigen Crockett en Tubbs. Zij bestrijden geen criminelen of rijden in kekke Ferrari ’s door de drukke straten van Miami. Nee, zij zijn oranje van kleur, hebben metaalglanzende schubben en bevinden zich voortdurend in een kom in onze huiskamer in het Limburgse land. Voor degenen voor wie het nog niet helder is………..ik heb het over onze twee lieftallige goudvissen. Ik heb ze gekregen van Kim, mijn voormalig huisgenote in Nijmegen. Ze hadden nog geen naam toen ik ze kreeg. Mijn partner heeft hun naam bedacht. Hij wilde ze stoere namen geven en kwam eigenlijk meteen met de namen Crockett en Tubbs. Ik vind deze namen wel goed bij ze passen, zo cool en nieuwsgierig als ze zijn. 

Elke ochtend als wij beneden komen, worden wij door ze begroet. Zodra ze ons in de smiezen hebben, zwemmen ze naar boven, doen hun bekjes wagenwijd open en 'roepen'.. “Wij willen ETEN.” Eigenlijk willen ze de hele dag door wel eten hebben. Als je langs hun kom loopt, zwemmen ze namelijk negen van de tien keer direct naar boven in de hoop dat een van ons smelt bij het zien van hun olijke koppies. Meestal kunnen wij hieraan wel weerstand bieden. Soms gaat het mis of kan ons bezoek geen weerstand bieden aan hun gebedel en jawel hoor…ze hebben hun doel weer bereikt! Wij weten het, goudvissen mag je niet teveel voer geven. Ze zouden zomaar eens kunnen veranderen in een walvis. J 

Ik had niet gedacht dat het me zou overkomen, maar ik ben voor ze gevallen! Ik vind ze leuk. Ze zijn guitig en nieuwsgierig. Door naar ze te kijken, word ik rustig van binnen. Elke dag ga praat ik tegen ze. ’s Ochtends begroeten mijn partner en ik ze met “Goedemorgen, Crockett en Tubbs” en als wij ‘s avonds naar bed gaan, wensen wij ze een goede nachtrust. Tussendoor praat ik ook nog wel regelmatig tegen ze. Waarom ook niet? Tegen een hond, kat, vogel of konijn praat je toch ook? Crockett en Tubbs verrijken op hun manier mijn/ons leven. Hopelijk worden ze oud, sommige goudvissen worden wel 20 jaar of ouder, zodat we nog lang van ze mogen genieten.